فرض رو بر اين بگذارييد که من عاشق شدم. فرض رو بر اين بگذارييد که من مال و منالی هم دارم و باز فرض رو بر اين بگذارييد که زن و بچه هم دارم و علاوه بر همه اينها ۳۶ دندون سالم هم تو دهنم هست و مزيد بر علت حاجی هم هستم. حالا اگه بخوام يه نامه عاشقانه برای معشوق بفرستم احتمالا همچين چيزی ميشه:

"حاجی همه چيز دارد. حاجی متمول است. حاجی تو را دوست دارد. تو حاجی را دوست می داری؟ حاجی ملک دارد، کاروانسرا دارد، حاجی باغ دارد، حاجی خوشگل است. ۳۶ دندان پهلوی همديگر دارد. تمام جا به جاست. وقت آب خوردن گلويش معلوم است. اگر به حاجی مايلی آن وقت مادر منوچهر را طلاق می دهم."



جزييات اين داستان عاشقانه آبگوشتی دوران قاجار را ميتوان در تارنمای بی بی سی خواند.