چند اشاره برای نق‌نقو و دیگر آشنایان

چنانکه پیش از این هم اشاره کردم من با ملیت گرایی و نسیه به شکوه دیروز ایران نان خوردن اعتقادی ندارم. با جنگ و آدمخواری هم میانه ندارم که هیچ از آن بیزارم. چاره راه سیاست را نیز گفتگو میپسندم تا چاقوکشی. با واقع بینی هم پس از بیست و خرده‌ای زندگی در اورپای شمالی پراگماتیسم بیگانه نیستم. حال پرسش این است که چرا من به دفاع از سیاست هسته‌ای ایران میپردازم که بگفته تق‌نقو میتواند ایران را در ورطه تحریم و جنگ بیآندازد؟
دلیل اصلی من باورم به این مطلب است که ایران در دوره‌ای است که میتواند استقلال کامل خود را یکبار و برای همیشه با داشتن تکنولوژی هسته‌ای - و نه بمب هسته‌ای - تضمین بکند. مزید بر اینکه گرچه : «مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش» من اما با شباهت ایران و سیاستش با مرغ زیرک موافقم اما با بخش دوم مخالف. هنوز نه تنها ایران در دامی نیفتاده که شاید در فکر دام انداختن باشد. ریشه‌های این تلقی به دلایل فراوان است و من در زیر به چندی از آنها اشاره میکنم:
۱. جامعه بین‌المللی با یک درگیری و جنگ دیگر در خاورمیانه مخالف است. درست است که جامعه جهانی با جنگ عراق هم مخالفت کرد بدون موفقیتی، اما شرایط کنونی آمریکا با هنگام جنگ عراق متفاوت است. یازده سپتامبر و طالبان جنگی بزرک با ایران را نمی ‌تواند در محضر جامعه جهانی و حتی مردم آمریکا یا انگلیس توجیه کند.
۲. هم بلیر و هم بوش هر دو درگیر بحران‌های داخلی هستند. موقیت این دو به قدرتمندی سالهای قبل نیست. پیشنهاد جنگ به سقوط آنها میانجامد و هم برای حزب کار و هم برای جمهوری‌خواهان امریکایی داشتن قدرت در داخل مهمتر است تا آزادسازی - بخوانید اشغال - کشورهای خاورمیانه.
۳. .افزایش بهای نفت میتواند امریکا و اورپا را روانه یکدوره نو از رکود اقتصادی کنداورپا که تازه کمرش را بعد از رکود میانه دهه ۸۰ که تا ابتدای ۲۰۰۰ ادامه داشت راست کرده است تاب یک رکود دیگر را ندارد. حمله به ایران و جنگ در خاورمیانه میتواند بهای نفت را دوبرابر قیمت فعلی و شاید بیشتر افزایش دهد. امریکا نیز وسع خرید نفت بشکه‌ای ۱۶۰ دلاری را نخواهد داشت.
۴. روسیه شریک استراتژیک ایران است. این شراکت تنها بر محور همکاری هسته‌ای سوار نیست. چشم امید روسیه به ایجاد راهی برای حمل طلای سیاه از طریق روسیه به اورپا است که هم نیاز روسیه به سوخت فسیلی را گارانتی میکند و هم درآمد خوبی به روسیه برای دلالی نفت میدهد. ایران تاکنون سبیل روسیه را خوب چرب کرده و به این کار ادامه میدهد. روسیه شاید با تحریم مخالفت نکند اما قطعا مایل نیست منبع درآمد کلان خود را در یک جنگ دو دستی به بانکی‌ها بسپارد.
۵. جغرافیا و تاریخ ایران با عراق و افغانستان متفاوت است. علی‌رغم این تفاوت امریکا و انگلیس هنوز بعد از جهارسال اشغال افغانستان و سه سال اشغال عراق نتوانستند امنیت را به این دو همسایه ایران برگردانند. با ورود ایران به این جرگه کنترل این سه کشور اگر نگوییم غیر ممکن است، حداقل تلفات سنگینی بر نیروهای اشغالگر خواهد آورد. نه امریکا و نه انگلیس تاب تلفات سنگین انسانی را ندارند. چون در اینصورت نیروهای اپوزیسون داخل هر کشور بر علیه جنگ افزایش پیدا میکنند.
۵. توان نظامی ایران بمراتب بیشتر از افغانستان و عراق بعد از جنگ کویت است. حمله به ایران با توجه به عامل جغرافیا و توانایی انسانی و تسلیحاتی ایران به سادگی حمله به عراق نخواهد بود. هزینه تسلیحاتی و انسانی اشغالگران نیز بمراتب سنگین‌تر از جنگ عراق خواهد بود. بر همه اینها بیآفزایید توانایی موشکی ایران را و تنگی هرمز را. مزید کنید پدیده ایمان را هم - گذشته از راستی یا نادرستی‌اش - به معادله.
۶. حمله به یک کشور دیگر مسلمان از طرف صلیبیون آب فراوانی هم به آسیاب القاعده و اخوان‌المسلمین و جماعت اسلامیه خواهد ریخت . تصویر آمریکا و انگلیس را در منطقه و بین کشورهای اسلامس زشت‌تر و خطرناک‌تر جلوه خواهد داد. و نهایتا جا را برای عملیات نظامی ضد امریکایی و ضد مسیحی گشادتر خواهد کرد. در این بین اشغالگران نمی‌توانند بر همکاری کشورهایی نظیر ترکیه، پاکستان یا قزاقزستان و تاجیکستان و یا حتی کشوری نظیر عریستان سعودی حساب کنند. کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و کویت خود را درگیر این اختلاف نخواهند کرد. فاصله آنان تا ایران بمراتب کمتر از برد شهاب دو است.
۷. خطر اسراییل جز فریادهای کشکی چیز دیگری نیست. حمله اسراییل به ایران نه در برنامه اسراییل است و نه بسود اسراییل. اسراییل کاری را که برایش سود نداشته باشد نمیکند. مزید بر اینکه اسراییل خود صاحب زرادخانه بزرگ اتمی است بدون نظارت و آگاهی رسمی جهانیان. رظب خورده عیب رطب کی تواند؟
۸. کشورهای غیر متحد و اپنیون اورپا با یک جنگ دیگر مخالفند.



میشود باز هم دلیل آورد اما به این بسنده میکنم . درباره تحریم هم میشود دلایل فراوان آورد و نوشت که چرا یک تحریم کامل در برابر ایران عملی نیست. این تا وقتی دیگر، من اعتقاد دارم اگر ایران از این فرصت استفاده بهینه نکند و چرخه هسته‌ای را خانگی نسازد دچار اشتباهی بزرگ شده است. جامعه آگاه جهانی حق را به ایران میدهد. دست و پای امریکا و انگلیس در مشکلات فراوان داخلی و خارجی بسته است. گرچه گاها تشری میزنند. عراق دشمن دیرینه ایران، در اشغال است. و چین و روسیه منافع خود را درادامه تثبیت رژیم جموری اسلامی میبینند. نه، مرغ زیرک در دام نیست یا به عبارت نازی‌ابادی‌ها: خمیر رو تا تنور داغه باید چسبوند. یا بقول امریکایی‌ها: We can do it