کپیرایت به فارسی میشه کشک
من خودم زیاد با تصویب و اجرای کپیرایت تو ایران موافق نیستم. این مخالفت هم فقط به ایران مربوظ نمیشه بلکه تمامی کشورهای جهان سوم رو در بر میگیره. دلیل اصلی این مخالفت رودرویی قانون کپیرایت با پیشرفت در این دست از جوامع است. خوذتون تصور بکنید اگر قرار بود کتابهای علمی یا فنی بر حسب قانون کپیرایت در ایران چاپ میشدند، تعدادایندست کتابها شدیدا کاهش پیدا میکرد و برهوت کتابهای ادبی فرنگی گستردهتر از این میشد.مزید بر اینکه جامعه کتابخون ایران در سطح جامعه پولدارها کاهش پیدا میکرد. یا اگر قرار بود برای هر نرمافزاری قیمت واقعی پرداخت میشد تعداد نرمافزاردانهای ایرانی به اندازه وحشتناکی تقلیل پیدا میکرد. این بحث رو میشه کسترش داد به حوزه فرهنگی و شبه استدلالی در اینزمینهها هم کرد. تا اینجاش من هستم. اما راهزنی تو ایران خشک و تر رو با هم میسوزونه و حتی به نرم افزارهای ایرانی هم رحم نمیکنه تا چه رسد به موسیقی ایرانی. نتیجه این که تعداد نرمافزارهای ایرانی به تناسب زبان فارسی و جمعیت ایران بسیار کمه. و بازار موسیقی ایرانی هر روز بیشتر از ترانههای بنداز و در رو انبان میشه.
چاره چیست؟ قوانین و قوه اجرایی ایران باید به حمایت از صاحبان تالیف برخیزند. بدون اینکه به این واسطه مجبور به پذیرش عمومی کپیرایت بین المللی شوند. تا شاید پس از چند دهه بتوان آن را هم پذیرفت. این باعث تشویق بازار داخلی برای تولید خوب و بیشتر میشود. طبعا در این میان باید به این موازات، قوانین حمایت از مصرفکنندگان نیز توسعه یابد و ریشه اجرایی و جزایی یابد. تنها در اینصورت است است که زمینهای مساعد برای دانش و فرهنگ میابیم.
در پایان خنده دار است سایت رسمی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در یزد که بی دغدغه برنامههای کامپیوتری ساخت دیگران رابدون ذرهای خجالت، رایگان و از کیسه خلیفه به خلق الله همراه با «کرک» برنامه تقبل میفرماید. گر حکم شود که مست کیرند، در شهر هر آنچه هست گیرند.
No comments:
Post a Comment