نوروز در سرمای زیر صفر

پس فردار آغاز بهار ایران است و حلول سال نو در کالبدی نو. موهبت نوروز در شکوفه بود و نو شدن روز. جوان شدن طبیعت و پامچال و سنبل. در شلوغی بازار و ماهیان سرخ در گوی های شیشه ای دستفروشان. در مدار جغرافیایی ما هنوز یخ پشت پنجره آب نشده و بهار را انگار هزار سال دیگر راه است تا اینجا راسبز کند. برادری از تهران میگفت:«هوا محشره، درختا شکوفه دادن و ملسی آسمون رو اندازه نیست. جات خالی» گفتم: کوفتت بشه وجای خالی خودم را درآستانه بهار و نوروز در سرزمین نوروز حس کردم. بیست سالی است بهار، ایران نبودم.