از اولين سريالهای علمی تخيلی که درتلويزيون ايران پخش شد مجموعه ای بود به اسم «سرزمين عجايب».داستان يه گروه ۵ يا ۶ نفره که به دليلی که يادم نيست يا کوچيک شده بودند يا به سياره ديگه ای که آدماش غول پيکر بودند رفته بودند. خلاصه اينکه اين گروه تمام تلاشش اين بود که بتونه اولا در سرزمين غولها ادامه زندگی بده و دوما بتونه برگرده به سياره خودش.هميشه هم همراه خودشون سوزن و يه قرقره نخ داشتن که باهاش يا کمنداندازی ميکردند يا اينکه مانندطناب از ميزو صندلی بالا و پايين ميرفتند. ما بچه ها اسم اين مجموعه رو گذاشته بوديم سرزمين آدم کوچولوها. از قرار اين آدم کوچولوها دوباره سر وکله شون در ايران پيدا شده. اما اينبار در حصارک کرج! خبر جنجالی پيدا شدن آدم کوچولوهايي به قامت ۲۰سانتيمتر در حصارک کرج رو در روزنامه جدی اطلاعات بخونيد و داوری کنيد. آدم ياد اين بيت مشهور ميفته:
خط نوشتم که خر کند خنده
گوز عالم به ريش خواننده