Thursday, May 13, 2004

هر دم از این باغ بری میرسد

زندگی انگار هیچوقت نمی خواد که با ساز ما رقصی بکنه. بگویه رشتی ها هی فیگیره، هی ولآ کن. بر تازه این باغ نوگامی سپاه پاسداران در تغیر سیستم سیاسی است که در تاریخ معاصر ما بی سابقه بوده. گامی که بیشتر آدم رو یاد امریکای لاتین یا همسایه های محترم خودمون نظیر پاکستان و ترکیه می ندازه. حرکت سپاه دربستن قرودگاه آیت الله خمینی گذشته از تازگیش میتونه سر نوشت ایران رو تغیر اساسی بده. بنای مداخله تیروی اجرایی در تصمیمات سیاسی نیروی مقننه گذشته از مغایرت با قانون اساسی میتواند پروسه قانونمندی و مردم سالاری را در ایران دهه های متوالی به تاخیر بیاندازد و سنت نظامی گری را پایه گذاری کند.
تنها میتوان امید وار بود که باده تاخورده تاک ریاست جمهوری الکل چوب نباشد که خوردن آن ملتی را کور میکند.

No comments: