ایران، انرژی هسته ای، آری یا نه
میانبری برای دمکراسی نیست. دمکراسی راهی طولانی است که گذر زمان را میطلبد و خاکی برای برگردان و ترجمان مفاهیم به زبان سنتی مردم. یافتن دمکراسی تنها با آزمایش آن امکان پذیر است. آزمایشی که در بوته هر مردم به معنای پذیرفته شدن و دیگرشدن یا به تعریفی دیگر خانگی شدن دمکراسی است. demo به یونانی مهنای دیگری جز مردم ندارد. وطبعا برداشت خانگی ایرانیان از دمکراسی جز مردم سالاری نیست. مردم سالاری اما در کشوری با ۲۵۰۰ سال تاریخ شاهنشاهی بیش از هر چیز به زمانی برای بالیدن نیاز دارد تا تواند ریشه ای بدواند. مردم سالاری آرامش و ثبات را نیازمند است تا نهاد های مردم سالار شکل گیرند تا ابزاز ستم تسیل رود تا رای مردم برای مردم معنا یابد.
جمهوری اسلامی اولین تجربه جموری ایران است. جمهور عربی است و معنای عموم میدهد.گمانا برگردان آن به فارسی مردم است. مردم اما ابزار بسیاری از بازیهای سیاسی سده گذشته ایران بوده است. و هنوز نیز هست. گذشته از چنین بازیهایی، در تاریخ معاصر ایران برای نخستین بار مردم در خرداد ۱۳۷۶ توانستند که رای خود را به کرسی نشانند. این پدیده هرگز عملی نبود اگر که مردم معنای انتخابات را در طی دو دهه پیش از آن نیآموخته بودند. این اما گذشته از کیفیت انتخابات آن دو دهه به اولین تجربه های مردم سالاری مردم ایران بدل شد.
ادامه را فردا مینویسم که دیگر خستگی هوش را ربوده است.
No comments:
Post a Comment