Monday, August 01, 2005

من قهرمان نمیخواهم

این عکس و چند تایی دیگر در سایت گویا منتشر شده است. تصویر گنجی بعد از ۴۶ روز اعتصاب غذا که احتمالا اعتصاب غذای کامل نیست که ۴۶ روز بدون غذا ماحصلی جز مرگ ندارد. به این تصویر اما دقت کنید آیا جز سیمای یک شهید یک قهرمان را میبینید. حال داستان من چیست که گذشته از تلاش‌های قهرمانی گنجی با قهرمانی بگونه‌ای همگانی مخالفم؟ گنجی بدون تردید از مهرهای پیشین حکومت ایران است. در اینزمینه همه متفقند. بدون تردید وی تا قبل از سرشاخ شدن با رهبری جمهوری اسلامی و رفسنجانی در دفاع از حاکمیت مذهب تردیدی نداشته است. او سروش را استاد خود مینامد و پیشینه سروش کذشته از مباحت عرفانی و خاصه در مباحث سیاسی پیشینه درخشانی نیست. گنجی هنوز به اندازه کافی در حکومت و سیستم عامل ایران هوادار دارد. برهان؟ به عکس نگاه کنید. به نامه‌ها که هیچ پرسشی را بی پاسخ نمیگذارد.




چگونه میتوان در چنگال عدالت نیروی داوری - بخوانید قوه قضاییه - گرفتار بود و راه براه نامه فرستاد و عکس ضمیه کرد؟ فراموش نفرمایید که آقای مرتضوی گاو تشریف ندارند واگر کسی به ملاقات گنجی رود جز با حضور نمایندگان و قلدران مرتضوی نیست و میگوند که تنها همسر وی به ملاقات گنجی میتواند رفت و او نرفته است این روز که این تصاویر به بیرون درز کرده،!
پس عکاس کیست و پرتقال فروش کدام؟ و نامه‌های دراز از کدام حفره در بیمارستان میلاد راه صفحات مجازی را در دنیای اثیری اطلاعات میابد؟ نه ما نه نه دیگر شهید خواهیم و نه قهرمان. رک گویی گنجی دوست داشتنی است پرسش اما این است که بهای این رک گویی چیست؟ و چیست که آن را میپردازد؟ خشم است یا انتقام یا عقل سلیم و اگر عقل سلیم است چگون گنگی آن را در سالهای ۶۰ تا ۶۷ توجیه میکنیم؟
میزان اکنون است. میدانم و میپذیرم. به کودکان گنجی وهمسرش میاندیشم. میرنجم. چرا پدر کودکانش را کمتر از آزادی دوست دارد؟ مرده گنجی ما را و او را و فرزندانش را و همسرش را و ایران را سودی نیست. مرده گنجی را هیچ کس سودی نیست. گویی اما هستند دیگرانی که مرده او را تصور سود میدانند و آنان جان آدمی را بهایی کوچک در راه آرمان میدانند. هیچ آرمانی سزاوار جان هیچ انسانی نیست. ما قهرمان نمیخواهیم. شهید نیز هم نه. زنده باد زندگی. زنده باد گنجی. و جز این معنای دیگری جز زنده بودنش را نمیخواهم. این تصاویر جان انسان را میآزارد و هدفی جز سود سیاسی را نخواهد.
گنجی را آزاد کنید برای فرزاندانش، برای همسرش، برای ایران، برای بریدن ریشه شهید پروی و قهرمان‌سازی و اگراین مفاهیم برای شما بی ارزش است، گنجی را آزاد کنید برای ادامه بقای جمهوری اسلامی.

1 comment:

Anonymous said...

اگر خوشبينانه به قضيه ي عكسها نگاه كنيم شايد در دستگاه قضايي هم باشند كساني كه در باطن هم كه شده دلي بسوزانند و مخالف اين رفتار باشند ولي اگر منطقي بينديشيم .... نميدانم چه بايد گفت