دو کلمه هم از مادر عروس بشنويد

اين شکر‌خواري توني بلير رو بخونيد و بخنديد:

"می خواهم اين نکته را که قبلاً هم به دولت ايران تصريح شده، کاملاً روشن کنم که نيروهای بريتانيايی در عراق بر اساس اختياراتی که سازمان ملل متحد به آنها داده است در عراق حضور دارند و ما با پشتيبانی دولت عراق که از حمايت سازمان ملل برخوردار است در اين کشور حضور داريم، هيچ توجيهی برای ايران يا هر کشور ديگری وجود ندارد که بخواهند در عراق دخالت کنند"

سازمان ملل صريحا با حمله به عراق مخالفت کرد! آيا مگر نه اينکه ريس‌جمهور عراق در مصاحبه با بنگاه خبري دولت انگيليس گفت‌:
"ايران موافقت کرده که برای مبارزه با تروريسم در عراق به اين شورا کمک کند." و يا "ايران در تمام سختيها ما را ياری داده است و ما نمی توانيم اين لطف ايران را ناديده بگيريم".
و تعبير نخست وزير عراق از اتهام دخالت ايران در عراق هم مخالفت صريح با اظهارات بلير دارد:

اتهام دخالت ايران در عراق بی اساس است و دولت عراق تحت هيچ شرايطی اين اتهامات را نمی پذيرد.

حرفهاي بلير از هر زاويه‌اي که بنگريم احمقانه است. تصور بکنيد که مصر ايرلند را اشغال کند. در اينصورت انگليسي‌ها حق طبيعي خويش ميداند که به همسايه قديمي کمک کنند / بخوانيد در امور کشوري و لشکريشان دخالت کنند / و بسيار هم طبيعي است. منافع، شرايط، اقتصاد و تاريخ عراق بطور مستقيم به ايران مربوط است. ايران بايد در اين گذار هم نقش اساسي داشته باشد و هم با دقت تمام، جريان انتقال قدرت و تغير سياسي اجتماعي عراق را پي‌گيرد و تاثير گذارد. انگليسي ها در درازاي اين صد و پنجاه سال جز فقر، ويراني و مرگ چيز ديگري براي عراق ارمغان نيآورده‌اند. مزيد بر اينکه ديگر داستان قديمي تروريست‌ها ميخواهند حمله کنند به اينجا و آنجا پس ما بايد سر هر کذر عسس با دشنه گذاريم کهنه شده و متاع بازار نيست.
نتيجه اخلاقي: آقاي بلر خر خودتي.